synantropijny
synantropijny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) biol. zawleczony przez człowieka[1]
- (1.2) biol. przystosowany do życia w środowisku silnie przekształconym przez ludzi
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik synantropijny synantropijna synantropijne synantropijni synantropijne dopełniacz synantropijnego synantropijnej synantropijnego synantropijnych celownik synantropijnemu synantropijnej synantropijnemu synantropijnym biernik synantropijnego synantropijny synantropijną synantropijne synantropijnych synantropijne narzędnik synantropijnym synantropijną synantropijnym synantropijnymi miejscownik synantropijnym synantropijnej synantropijnym synantropijnych wołacz synantropijny synantropijna synantropijne synantropijni synantropijne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.2) Wiele gatunków kręgowców żyje w środowiskach synantropijnych.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. synantropizować się ndk.
- przysł. synantropijnie
- rzecz. synantrop mzw, synantropizacja ż, synantropizm n
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) synanthropic
- francuski: (1.1) synanthrope
- niemiecki: (1.1) synanthrop
- źródła:
- ↑ Hasło „synantropijny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.