subiekt
subiekt (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. sprzedawca w sklepie
- (1.2) filoz. osoba poznająca i działająca, przeciwstawiona światu zewnętrznemu będącemu przedmiotem poznania
- (1.3) st.pol. osoba
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik subiekt subiekci dopełniacz subiekta subiektów celownik subiektowi subiektom biernik subiekta subiektów narzędnik subiektem subiektami miejscownik subiekcie subiektach wołacz subiekcie subiekci - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik subiekt subiekty dopełniacz subiektu subiektów celownik subiektowi subiektom biernik subiekt subiekty narzędnik subiektem subiektami miejscownik subiekcie subiektach wołacz subiekcie subiekty
- przykłady:
- (1.1) (…) stary subiekt istotnie był jakiś niewyraźny i swemu pryncypałowi nie patrzył w oczy[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ekspedient, sprzedawca
- (1.2) podmiot
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Bolesław Prus, Lalka.
- ↑ Violetta Machnicka, Uwagi o słownictwie „Kronik” Bolesława Prusa, „Acta Universitatis Lodziensis”, „Folia Linguistica” 39/1999, s. 56.
- ↑ Tadeusz Bujnicki, Pozytywizm, WSiP, Warszawa 1989, s. 260.