staroba
staroba (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) starość
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik staroba staroby dopełniacz staroby starob celownik starobě starobám biernik starobu staroby wołacz starobo staroby miejscownik starobě starobách narzędnik starobou starobami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) stáří
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
staroba (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) starość
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: staroba − hotová choroba[1]
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Mariola Szymczak-Rozlach, Eufemizmy we współczesnym języku słowackim, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2014, s. 102.