sinantrop
sinantrop (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. antrop. Homo erectus pekinensis Black[1], hominid, którego szczątki odkryto w Chinach, obecnie klasyfikowany jako człowiek pekiński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sinantrop sinantropi dopełniacz sinantropa sinantropów celownik sinantropowi sinantropom biernik sinantropa sinantropów narzędnik sinantropem sinantropami miejscownik sinantropie sinantropach wołacz sinantropie sinantropi depr. M. i W. lm: (te) sinantropy[2]
- przykłady:
- (1.1) Oryginalne skamieniałości sinantropa zostały skradzione podczas transportu.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sinantropus, człowiek pekiński
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) hominid
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sinantropus mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sinanthropus < łac. Sinae + gr. ἄνθρωπος (anthropos) → Chiny + człowiek, człowiek z Chin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) сінантрап m
- chorwacki: (1.1) sinantrop m
- łaciński: (1.1) sinanthropus m
- rosyjski: (1.1) синантроп m
- rumuński: (1.1) sinantrop m
- serbski: (1.1) синантроп m
- słowacki: (1.1) sinantrop m, sinantropus m
- ukraiński: (1.1) синантроп m
- źródła:
- ↑
Hasło „Homo erectus pekinensis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło „sinantrop” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
