siedmiolatek
siedmiolatek (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɕɛdmʲjɔˈlatɛk], AS: [śedmʹi ̯olatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od siedmiolatka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik siedmiolatek siedmiolatki dopełniacz siedmiolatka siedmiolatków celownik siedmiolatkowi siedmiolatkom biernik siedmiolatka siedmiolatków narzędnik siedmiolatkiem siedmiolatkami miejscownik siedmiolatku siedmiolatkach wołacz siedmiolatku siedmiolatki depr. M. i W. lm: (te) siedmiolatkowie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik siedmiolatek siedmiolatki dopełniacz siedmiolatka siedmiolatków celownik siedmiolatkowi siedmiolatkom biernik siedmiolatka siedmiolatki narzędnik siedmiolatkiem siedmiolatkami miejscownik siedmiolatku siedmiolatkach wołacz siedmiolatku siedmiolatki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siedmiolecie n
- forma żeńska siedmiolatka ż
- przym. siedmioletni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) sepjarulo
- niemiecki: (1.1) Siebenjähriger m
- szwedzki: (1.1) sjuåring w
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.