sepulka
sepulka (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. w twórczości Stanisława Lema: tajemniczy twór o nieznanym przeznaczeniu odgrywający ważną rolę w fikcyjnej cywilizacji Ardrytów; zob. też sepulka w Wikipedii
- (1.2) zool. wymarły owad późnej ery mezozoiku z rzędu błonkoskrzydłych, z rodzaju sepulkowatych (Sepulcidae[1]); zob. też sepulkowate w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sepulka sepulki dopełniacz sepulki sepulek celownik sepulce sepulkom biernik sepulkę sepulki narzędnik sepulką sepulkami miejscownik sepulce sepulkach wołacz sepulko sepulki
- przykłady:
- (1.1) Nie po to transmutuje się facetów od lat, żeby więcej było sepulek![2]
- (1.2) Skamieliny z sepulkami zostały odkryte w 1968 roku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sepulka z odświstem • nabyć / kupić sepulkę • reklama sepulek • piosenka o sepulce • naręcze sepulek • kacież na sepulki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sepulenie n, sepulkarium n, sepulcjan m, sepulkad m, sepulkowate nmos, sepulenia ż
- czas. sepulkować
- przym. sepulkowy, sepulkowaty
- związki frazeologiczne:
- Złota Sepulka
- etymologia:
- (1.1) neologizm literacki Stanisława Lema
- (1.2) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scrupt[3]
- esperanto: (1.1) sepulko
- łaciński: (1.2) sepulca ż
- niemiecki: (1.1) Sepulke[4] ż
- rosyjski: (1.1) сепулька[5] ż; (1.2) сепулька ż
- ukraiński: (1.1) сепулька ż; (1.2) сепулька ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Sepulcidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Stanisław Lem, Dzienniki gwiazdowe, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982, ISBN 830800847X.
- ↑ Stanisław Lem, Star diaries, tłumaczenie Michael Kandel, wyd. Harcourt Brace Jovanovich, San Diego 1985, ISBN 0156849054.
- ↑ Stanisław Lem, Sterntagebücher, tłumaczenie Caesar Rymarowicz, wyd. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1993, ISBN 3-518-36959-8.
- ↑ Stanisław Lem, Звездные дневники Ийона Тихого, ACT, 2005.