rorantysta
rorantysta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rorantysta rorantyści dopełniacz rorantysty rorantystów celownik rorantyście rorantystom biernik rorantystę rorantystów narzędnik rorantystą rorantystami miejscownik rorantyście rorantystach wołacz rorantysto rorantyści depr. M. i W. lm: (te) rorantysty[2]
- przykłady:
- (1.1) Kapelę rorantystów przy Kaplicy Zygmuntowskiej ustanowił król Zygmunt Stary.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rorancki, roratni, roratny
- przysł. rorancko
- rzecz. roraty nmos, roratnik mos, roratnica ż, roratka ż, roranteria ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „rorantysta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „rorantysta” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.