radiotelegrafist
radiotelegrafist (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) radiotelegrafista
- odmiana:
- (1.1) en radiotelegrafist, radiotelegrafisten, radiotelegrafister, radiotelegrafisterne
- przykłady:
- (1.1) Radiotelegrafisten var ikke i stand til at sende meddelelsen. → Radiotelegrafista nie był w stanie wysłać wiadomości.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. radiotelegrafi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- duń. radio + telegrafist
- uwagi:
- źródła:
radiotelegrafist (język słoweński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) radiotelegrafista[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. radiotelegrafistka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
radiotelegrafist (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) radiotelegrafista[1]
- odmiana:
- (1.1) en radiotelegrafist, radiotelegrafisten, radiotelegrafister, radiotelegrafisterna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- szw. radio + telegrafist → radio + telegrafista
- uwagi:
- zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 378.