powrotnik
powrotnik (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (3.1) wojsk. element broni palnej zapewniający po strzale powrót mechanizmu do pozycji wyjściowej; zob. też powrotnik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik powrotnik powrotnicy dopełniacz powrotnika powrotników celownik powrotnikowi powrotnikom biernik powrotnika powrotników narzędnik powrotnikiem powrotnikami miejscownik powrotniku powrotnikach wołacz powrotniku powrotnicy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik powrotnik powrotniki dopełniacz powrotnika powrotników celownik powrotnikowi powrotnikom biernik powrotnika powrotniki narzędnik powrotnikiem powrotnikami miejscownik powrotniku powrotnikach wołacz powrotniku powrotniki - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik powrotnik powrotniki dopełniacz powrotnika powrotników celownik powrotnikowi powrotnikom biernik powrotnik powrotniki narzędnik powrotnikiem powrotnikami miejscownik powrotniku powrotnikach wołacz powrotniku powrotniki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. powracanie n, powrócenie n, powrót m, wracanie n, wrócenie n, zwracanie n, zwrócenie n, zwrotnik m, zwrot m, zwrotka ż, zwrotnica ż, zwrotnicowy m
- (1.1) forma żeńska powrotniczka ż
- czas. powracać ndk., powrócić dk., wracać ndk., wrócić dk., zwracać ndk., zwrócić dk.
- przym. powrotny, wrotny, powrotowy, zwrotowy, zwrotnikowy, podzwrotnikowy, zwrotny, powrotnikowy, zwrotnicowy, bezpowrotny
- przysł. powrotnie, zwrotnie, bezpowrotnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: