ponikło
ponikło (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) bot. Eleocharis R. Br.[1], rodzaj roślin ziemno-wodnych z rodziny ciborowatych; zob. też ponikło w Wikipedii
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ponikło ponikła dopełniacz ponikła ponikieł celownik ponikłu ponikłom biernik ponikło ponikła narzędnik ponikłem ponikłami miejscownik ponikle ponikłach wołacz ponikło ponikła - (2.1) zob. poniknąć
- przykłady:
- (1.1) Na piaszczystym wybrzeżu jeziora tworzy ostro zaznaczający się kobierzec ponikło błotne, przylegające na głębszej wodzie do zwartego pasa wywłócznika skrętoległego.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ponikło austriackie • ponikło błotne • ponikło igłowate • ponikło jajowate • ponikło kraińskie • ponikło maleńkie • ponikło jednoprzysadkowe • ponikło skąpokwiatowe • ponikło sutkowate • ponikło wielołodygowe • ponikło słodkie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Eleocharis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Annales. Geographia, geologia, mineralogia et petrographia, t. 13-15, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin s. 160