oronim
oronim (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. nazwa góry, łańcucha górskiego lub innego wzniesienia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oronim oronimy dopełniacz oronimu oronimów celownik oronimowi oronimom biernik oronim oronimy narzędnik oronimem oronimami miejscownik oronimie oronimach wołacz oronimie oronimy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) toponim
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) oronimia
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oronimia ż
- przym. oronimiczny
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) oronimo
- francuski: (1.1) oronyme m
- hiszpański: (1.1) orónimo m
- nowogrecki: (1.1) ορώνυμο n
- ukraiński: (1.1) оро́нім m
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 288.