obelnik
obelnik (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obelnik obelnicy dopełniacz obelnika obelników celownik obelnikowi obelnikom biernik obelnika obelników narzędnik obelnikiem obelnikami miejscownik obelniku obelnikach wołacz obelniku obelnicy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bartnik
- źródła:
- ↑ Porada „nazwisko Obel” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „obelnik” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 450.