lancet

lancet (język polski)

zabytkowy lancet (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈlãnʦ̑ɛt], AS: [lãncet], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. mały nóż chirurgiczny o obustronnym ostrzu

(1.2) techn. nóż formierski

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lancet	lancety
dopełniacz	lancetu	lancetów
celownik	lancetowi	lancetom
biernik	lancet	lancety
narzędnik	lancetem	lancetami
miejscownik	lancecie	lancetach
wołacz	lancecie	lancety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lancetnik mzw

zdrobn. lancecik mrz

przym. lancetowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. lancea → lanca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lancet, bistoury; (1.2) lancet
• bułgarski: (1.1) ланцет m
• niemiecki: (1.1) Lanzette ż
• słowacki: (1.1) lanceta ż
• starogrecki: (1.1) σμίλη ż, σμιλίον n
• włoski: (1.1) bisturi m

źródła:

lancet (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /lɑːn.sɪt/ SAMPA: /lA:n.sIt/

amer., kanad. IPA: /læn.sɪt/ SAMPA: /l{n.sIt/

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) lancet

czasownik

(2.1) ciąć lancetem

odmiana:

(1.1) lp lancet; lm lancets

(2.1) lancet, lanceted, lanceted, lancets, lanceting

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. launcet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.franc. lancete

uwagi:

źródła: