lamarkizm
lamarkizm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) biol. hist. teoria zakładająca ewolucję gatunków pod wpływem środowiska zewnętrznego; zob. też lamarkizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lamarkizm lamarkizmy dopełniacz lamarkizmu lamarkizmów celownik lamarkizmowi lamarkizmom biernik lamarkizm lamarkizmy narzędnik lamarkizmem lamarkizmami miejscownik lamarkizmie[1] lamarkizmach wołacz lamarkizmie[1] lamarkizmy
- przykłady:
- (1.1) Lamarkizm miał ponieść ostatecznie klęskę, ale zainspirował zarówno Erasmusa, jak i Charlesa Darwina [...], przy okazji zasilając też arsenał argumentów kreacjonistów[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. lamarkistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od nazwiska francuskiego przyrodnika Jeana-Baptiste de Lamarcka + pol. -izm
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Lamarckism
- hiszpański: (1.1) lamarckismo m
- niemiecki: (1.1) Lamarckismus m
- włoski: (1.1) lamarckismo m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Karol Jałochowski, Znikąd donikąd, „Polityka”, 2006-12-11, Narodowy Korpus Języka Polskiego.