kartograf
kartograf (język polski)[edytuj]
podział przy przenoszeniu wyrazu: kar•to•graf
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) specjalista w zakresie kartografii; rysownik map
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kartograf kartografowie dopełniacz kartografa kartografów celownik kartografowi kartografom biernik kartografa kartografów narzędnik kartografem kartografami miejscownik kartografie kartografach wołacz kartografie kartografowie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kartografia ż
- forma żeńska kartografka ż
- przym. kartograficzny
- przysł. kartograficznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cartographer
- baskijski: (1.1) kartografo
- bułgarski: (1.1) картограф m
- czeski: (1.1) kartograf m
- duński: (1.1) kartograf w, korttegner w
- hiszpański: (1.1) cartógrafo m
- niemiecki: (1.1) Kartograf m, Kartograph m
- norweski (bokmål): (1.1) kartograf m, karttegner m
- norweski (nynorsk): (1.1) kartograf m, kartteiknar m
- nowogrecki: (1.1) χαρτογράφος m
- rosyjski: (1.1) картограф m
- słowacki: (1.1) kartograf m
- szwedzki: (1.1) kartograf w
- węgierski: (1.1) kartográfus, térképész
- źródła:
kartograf (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: kar•to•graf
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) kartograf
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kartograf kartografové dopełniacz kartografa kartografů celownik kartografovi / kartografu kartografům biernik kartografa kartografy wołacz kartografe kartografové miejscownik kartografovi / kartografu kartografech narzędnik kartografem kartografy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kartografie ż
- forma żeńska kartografka ż
- przym. kartografický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kartograf (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kartograf kartografi dopełniacz kartografa kartografov celownik kartografovi kartografom biernik kartografa kartografov miejscownik kartografovi kartografoch narzędnik kartografom kartografmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kartografia ż
- forma żeńska kartografka ż
- przym. kartografický
- przysł. kartograficky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kartograf” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
kartograf (język słoweński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kartografija ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: