karencja
karencja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karencja karencje dopełniacz karencji karencji / przest. karencyj celownik karencji karencjom biernik karencję karencje narzędnik karencją karencjami miejscownik karencji karencjach wołacz karencjo karencje
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jednoroczna / roczna / półroczna / dwuletnia / trzyletnia / … karencja • karencja spłaty (kredytu / kapitału / … ) • karencja w spłacie • okres karencji[1]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. karencyjny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) grace
- hiszpański: (1.1) carencia ż
- niemiecki: (1.1) Karrenzzeit ż, Sperrfrist ż
- włoski: (1.1) periodo di grazia
- źródła: