karakuły
karakuły (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik karakuły dopełniacz karakułów celownik karakułom biernik karakuły narzędnik karakułami miejscownik karakułach wołacz karakuły
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) futro
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karakuł m
- przym. karakułowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) астраган m
- francuski: (1.1) astrakan
- rosyjski: (1.1) каракуль
- słowacki: (1.1) karakul m, perzián m
- węgierski: (1.1) perzsabunda
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.