kapellan
kapellan (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /kabəˈlæˀn/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. cappellanus
- uwagi:
- źródła:
kapellan (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /kɑ.pe.ˈlɑːn/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. cappellanus
- uwagi:
- źródła:
kapellan (język norweski (nynorsk))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. cappellanus
- uwagi:
- źródła:
kapellan (język norweski (riksmål))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. cappellanus
- uwagi:
- źródła: