haplotyp
haplotyp (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biol. w genetyce: zestaw polimorfizmów pojedynczych nukleotydów, położonych na jednej chromatydzie, który dziedziczy się jako zestaw sprzężonych ze sobą alleli; zob. też haplotyp w Wikipedii
- przykłady:
- (1.1) Węgrzy mają najwyższy wśród ludności niesemickiej udział haplotypów, czyli charakterystycznych dla danej populacji wariantów genów, typowych dla Żydów[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἁπλοῦς (haploûs) → "prosty", "pojedynczy"
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) haplotype
- baskijski: (1.1) haplotipo
- bułgarski: (1.1) хаплотип m
- czeski: (1.1) haplotyp m
- estoński: (1.1) haplotüüp
- francuski: (1.1) haplotype m
- hiszpański: (1.1) haplotipo m
- portugalski: (1.1) haplótipo m
- rosyjski: (1.1) гаплотип m
- źródła:
haplotyp (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik haplotyp haplotypy dopełniacz haplotypu haplotypů celownik haplotypu haplotypům biernik haplotyp haplotypy wołacz haplotype haplotypy miejscownik haplotypu haplotypech narzędnik haplotypem haplotypy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἁπλοῦς (haploûs) → "prosty", "pojedynczy"
- uwagi:
- źródła: