duchak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

duchak (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. rel. zakonnik z Zakonu Ducha Świętego założonego w Montpellier około 1180 roku; zob. też Zakon Ducha Świętego w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W 1220 Iwo Odrowąż sprowadził duchaków do Polski do Prądnika pod Krakowem[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zakonnik, osoba konsekrowana
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. duch mzw
przym. duchacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. duch + -ak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „duchak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Wikipedii