dezert
dezert (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dezert dezerty dopełniacz dezertu dezertů celownik dezertu dezertům biernik dezert dezerty wołacz dezerte dezerty miejscownik dezertě / dezertu dezertech narzędnik dezertem dezerty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dezert (esperanto (morfem))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) pustynia
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- przym. dezerta
- rzecz. dezerto, dezertano, dezertulo, dezertpasero
- czas. dezertigi, dezertiĝi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dezert (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dezert dezerty dopełniacz dezertu dezertov celownik dezertu dezertom biernik dezert dezerty miejscownik dezerte dezertoch narzędnik dezertom dezertmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „dezert” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.