chityna
chityna (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. organiczna substancja tworząca m.in. pancerze skorupiaków i pokrywy skrzydeł chrząszczy[1]; zob. też chityna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chityna dopełniacz chityny celownik chitynie biernik chitynę narzędnik chityną miejscownik chitynie wołacz chityno
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chitin
- arabski: (1.1) كيتين m (kītīn)
- baskijski: (1.1) kitina
- białoruski: (1.1) хіцін m
- bułgarski: (1.1) хитин m
- czeski: (1.1) chitin m
- estoński: (1.1) kitiin
- francuski: (1.1) chitine ż
- japoński: (1.1) キチン
- koreański: (1.1) 키틴
- niemiecki: (1.1) Chitin n
- portugalski: (1.1) quitina ż
- rosyjski: (1.1) хитин m
- słowacki: (1.1) chitín m
- słoweński: (1.1) hitin m
- tajski: (1.1) ไคทิน (khai.thin)
- ukraiński: (1.1) хітин m
- włoski: (1.1) chitina ż
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.