boomer
boomer (język polski)[edytuj]
- ‹bumer›
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) slang. starsza osoba (oryginalnie z okresu baby boom 1946–1964), z przestarzałymi poglądami, nienadążająca za współczesnością
- przykłady:
- (1.1) Okazuje się, że bardzo łatwo zostać boomerem – wystarczy nie zgadzać się z pokoleniem, które dopiero wchodzi na rynek pracy[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
boomer (język angielski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) austral. zool. dorosły samiec kangura[1]
- (1.2) urodzony w okresie baby boom (zwykle mowa o okresie 1946–1964)
- (1.3) amer. hist. w latach dwudziestych: robotnik podróżujący od jednego rozwijającego się miasta do drugiego w poszukiwaniu pracy
- (1.4) amer. środ. wojsk. łódź podwodna wyposażona w broń atomową
- (1.5) ornit. bąk
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- OK Boomer → slang. dobra, dobra (młodzi do osoby ze starszego od siebie pokolenia)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „boomer” w: Collins Dictionaries.