bombka
bombka (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulista ozdoba choinkowa
- (1.2) iron. zdrobn. od bomba
- (1.3) środ. rodzaj spławika
- (1.4) rodzaj spódnicy kształtem przypominającej kulę
- (1.5) środ. kufel
- (1.6) daw. środ. med. przyrząd do lewatywy[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bombka bombki dopełniacz bombki bombek celownik bombce bombkom biernik bombkę bombki narzędnik bombką bombkami miejscownik bombce bombkach wołacz bombko bombki
- przykłady:
- (1.1) Marek powiesił na choince trzy bombki.
- (1.2) …w tym samym roku, samolot Enola Gay zrzucił bombkę o wdzięcznej nazwie Little Boy na japońską Hiroszimę[2].
- (1.3) Bombka najlepiej się chyba sprawdzi na wodzie stojącej, gdzie nie ma problemów z nurtem i znoszeniem przynęty[3].
- (1.4) Na imprezę sylwestrową założyłam bordową bombkę z tafty.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) reg. krak. bańka; reg. białost. dętka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.4) spódnica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- chuj bombki strzelił, choinki nie będzie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kufel
- angielski: (1.1) bauble
- duński: (1.1) glaskugle w
- esperanto: (1.1) kristnaska globo
- fiński: (1.1) joulupallo
- francuski: (1.1) boule ż
- hiszpański: (1.1) bola ż
- jidysz: (1.1) טשאַטשקע ż (czaczke)
- niemiecki: (1.1) Glaskugel ż
- nowogrecki: (1.1) μπάλα ż
- rosyjski: (1.1) шарик m; (1.2) небольшая бомба ż
- węgierski: (1.1) karácsonyfadísz
- źródła:
- ↑ J.B., Jeszcze o „przyzwoitej” enemie, „Język Polski” nr 1/1929, s. 25.
- ↑ z Internetu
- ↑ z Internetu