Prokrust
Prokrust (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. postać z mitologii greckiej, syn Posejdona, rozbójnik czyhający na ofiary przy drodze z Megary do Aten, osławiony używaniem Prokrustowego łoża; zob. też Prokrust w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Prokrust Prokrustowie dopełniacz Prokrusta Prokrustów celownik Prokrustowi Prokrustom biernik Prokrusta Prokrustów narzędnik Prokrustem Prokrustami miejscownik Prokruście Prokrustach wołacz Prokruście Prokrustowie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) Prokrustes, Damastes, Polypemon
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prokrustyka ż, Prokrustes m
- przym. Prokrustowy, prokrustowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. Προκρούστης
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Procrustes
- łaciński: (1.1) Procrustes m
- nowogrecki: (1.1) Προκρούστης m
- starogrecki: (1.1) Προκρούστης m
- źródła: