спътник
спътник (język bułgarski)[edytuj]
- transliteracja:
- sp″tnik
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) towarzysz (podróży), współpasażer
- (1.2) astr. satelita
- przykłady:
- (1.2) Луната е единственият естествен спътник на Земята. → Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą Ziemi.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Bułgarski - Astronomia
- źródła: