благость
благость (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- ⰱⰾⰰⰳⱁⱄⱅⱐ
- transliteracja:
- blagostĭ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) deklinacja IV (i-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik благость благости благости dopełniacz благости благостию благостии celownik благости благостьма благостьмъ, благостемъ biernik благость благости благости narzędnik благостиѭ благостьма благостьми miejscownik благости благостию благостьхъ, благостехъ wołacz благости благости благости
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4.
- ↑ Hasło „благость” w: GORAZD.