łaojt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łaojt (język wilamowski)[edytuj]

łaojt (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
łoutłoüt
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ludzie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mensia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. łaojtik
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) śwn. liute < swn. liuti, liudi < prazachgerm. *liud(i) < pragerm. *liudīz (ludzie) < praindoeur. *h₁lewdʰ- (człowiek, ludzie).
por. niem. Leute
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.