øde
øde (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- Dania: [ˈø·ðə]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) bezludny, wyludniony
- (1.2) dziki, bez cywilizacji
czasownik
- (2.1) marnować
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (3.1) daw. poet. miejsce wyludnione, pustkowie
- odmiana:
- (1) øde, øde, øde
- (2) at øde, øder, ødede/ødte, ødet/ødt
- (3) et øde, ødet, øder, øderne
- przykłady:
- (1.2) Der findes ikke længere øde strande, som dem, jeg plejede at samle rav på. → Już nie ma dzikich plaż, na których zbierałam bursztyny.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
øde (język norweski (bokmål))[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) bezludny, wyludniony
- (1.2) opuszczony
- (1.3) zaniedbany, zapuszczony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
øde (język norweski (riksmål))[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈøːde]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) bezludny, wyludniony
- (1.2) opuszczony
- (1.3) zaniedbany, zapuszczony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: